بیماری دیابت

 علت بیماری دیابت
بیماری دیابت در واقع  بیماری یک سیستم و مولتی فاکتوریل است و جزو بیماری سندرم متابولیک می باشد و اولین اختلال از CNC (مغز) شروع می شود و چون تمامی سلول های بدن تحت کنترل سیگنال های نوروهمورال مغز قرار دارند و در واقع متابولیسم داخل سلولی بدن تحت کنترل اعصاب مرکزی قرار دارد و وقتی این سیگنال ها مختل شود، متابولیسم بازال داخل سلولی نیز مختل خواهد شد.
در اینجا سئوال این است ، پس عامل اختلال در CNC چیست؟
عامل اختلال در CNC، تغییرات PH خون از حالت خنثی (۷/۴۴-۷/۳۶=PH) به حالت اسیدی (غلبه بلغم) به مرور زمان، در درجه اول در اثر تغذیه نامناسب و اختلال در بقیه امور سته ضروریه که در بالا به آن اشاره شد، پدید می آید.
چون این روزها اصطلاح علمی بودن مطرح است و همه علمی بودن مسائل را مدنظر دارند و آیا غلبه خلط بلغم و سایر اصطلاحات طب سنتی علمی است یا خیر، کاری نداریم!
بنده با زبان طب کلاسیک موارد را بیان می کنم!                                                                                                                                                                                                                        در اثر اسیدی شدن PH خون و در نتیجه اسیدی شدن PH داخل سلولی (غلبه خلط بلغم) چه اتفاقی در سلولهای بدن می افتد که بیماری دیابت و چهار بیماری دیگر سندروم متابولیک یعنی چاقی شکمی، فشارخون بالا، تری گلیسیرید بالا و HDL (چربی خوب) پایین، کم کاری غده تیروئید و بیماری های دیگر مثل بیماری MS، ALS، پارکینسون، آرتریت روماتوئید، صرع وغیره … پدید می آید.
PH خون چیست؟ PHخون عبارت است از غلظت یون هیدروژن در مایع خارج سلولی که براثر نوع تغذیه ای که انسان دارد، واکنش هایی در بدن انسان صورت می گیرد و در نتیجه آن، حالت اسیدی یا بازی (بلغم یا صفرا) غلبه پیدا می کند. طب جدید این واکنش ها را تغییرات PH می نامد.

غلظت یون هیدروژن از ترکیب فرمول زیر بوجود می آید:
CO2 + H2O –> H2CO3 –> HCO3 + H
در واقع غلظت یون هیدروژن را و در نتیجه تغییرات PH خون را CO2 تولید شده در متابولیسم سلولی تنظیم می کند، بدین معنی که هرچقدر تولید CO2 در سلول بیشتر شود، همانقدر تولید یون هیدروژن بیشتر شده و PH خون اسیدی تر خواهد شد.
حال اسیدوز چه تاثیری در متابولیسم سلولی دارد؟
غلظت یون هیدروژن در بسیاری از ماهیت های فیزیکی و شیمیایی واکنش های داخل سلولی اثر مستقیمی دارد. بطوریکه در اثر زیاد شدن غلظت یون هیدروژن (اسیدوز) فعالیت آنزیم های گلیکولیز داخل سلولی (که در حدود ۱۰ آنزیم می باشد) مختل می شود ودر نتیجه گلوکز داخل سلولی زیاد شده و از ورود گلوکز خارج سلولی به داخل سلول جلوگیری می شود، سلول دچار کمبود انرژی شده و تقسیم سلولی متوقف می شود. به منظور خلاص شدن بدن از گلوکز اضافی کلیه ها گلوکز را به همراه آب والکترولیت ها (سدیم و پتاسیم) دفع می کنند. این دیورز اسموتیک که با پر ادراری همراه است منجر به دهیدراتاسیون و از دست رفتن املاح می شود. بیماران مبتلا به دیابت در موارد شدید ممکن است در طی ۲۴ ساعت به طور متوسط ۶/۵ لیتر آب و ۴۰۰ الی ۵۰۰ میلی اکی والان سدیم پتاسیم وکلر را از دست بدهند.
گلیکولیز مهمترین منبع تولید انرژی سلولی محسوب می شود و از هر ملکول گلوکز: ۲مولکول پیرووات ، ۲مولکول NADH و ۲ مولکول ATP بدست می آید. در بیماری دیابت سلول های بدن بعلت مختل شدن گلیکولیز داخل سلولی ، برای تولید انرژی از اسیدهای آزاد چرب و آمینواسیدها استفاده می کنند که این پروسه نیز محیط داخلی سلول را اسیدی کرده و کتواسیدوز دیابتی را بوجود می آورد. اسیدوز ناشی از تجمع بتائیدروکسی بوتیرات و استواستات است وبا کاهش بیکربنات سرم و شکاف آنیونی همراه است.
در صورتی که با پائین آمدن غلظت یون هیدروژن (آلکالوز) فعالیت آنزیم های گلیکولیز داخل سلولی زیاد شده و تولید گلوکز داخل سلولی متوقف و گلوکز داخل سلولی در سوخت و ساز به مصرف می رسد و در نتیجه گلوکز خارج سلولی بیشتر وارد داخل سلول شده ودر متابولیسم داخل سلولی شرکت می کند تا انرژی بیشتر در تقسیم سلولی بوجود آید، چون تقسیم سلولی در آلکالوز زیادتر می شود ودر اسیدوز متوقف می شود. از طرفی انسولین کارایی خودرا فقط در محیط آلکالوز داخل سلولی می تواند بخوبی انجام دهد یعنی گلیکولیز فقط در آلکالوز سلولی انجام می گیرد و در اسیدوز مختل می شود. انسولین آلکالوز سلولی را در اثر تحریک تعویض سدیم خارج سلولی با یون هیدروژن داخل سلولی بوجود می آورد. سدیم وارد شده به داخل سلول با تحریک سیستم سدیم/ پتاسیم – ATP دوباره از داخل سلول به خارج از سلول پمپاژ شده و درعوض پتاسیم خارج سلولی وارد سلول می شود. سیستم سدیم/ پتاسیم – ATP فقط با صرف انرژی پایدار می باشد و چون در بیماری دیابت سلول های بدن با کمبود انرژی مواجع هستند، پمپ سدیم/ پتاسیم مختل شده و در نتیجه با ازدیاد سدیم داخل سلولی، کلسیم داخل سلولی نیز افزایش یافته، باعث ادم (odem) سلولی و از کار افتادن کل سیستم سلولی و مرگ سلول می شود.
از طرفی چون یون هیدروژن دارای بار مثبت است و با زیادتر شدن بار مثبت داخل سلولی (اسیدوز) ، یون های اضافی هیدروژن بر روی پروتئین های پلاسما که اکثرا دارای بار منفی هستند، نشسته و ماهیت فیزیکی و خاصیت شیمیایی پروتئین های پلاسما (از جمله انسولین) را تغییر داده و موجب عدم کارآیی آنها در واکنش های شیمیایی داخل سلولی می گردد. از طرفی دیگر در اسیدوز میل ترکیب شیمیایی اکسیژن با هموگلوبین کم می شود (Bohr-Effekt) ، و سلول دچار هیپوکسی شده و در نتیجه اسیدی داخل سلولی بیشتر می شود.دراسیدوز ماهیت فیزیکی و شیمیایی غشاء سلولی نیز تغییر کرده و باعث عدم شناخت غشاء سلولی به واکنش ها ودر واقع مقاومت سلولی به پروتئین ها و هورمون ها از جمله انسولین بوجود می آید.
اکثر بیماران دیابتی نوع ۲ دچار کم کاری غده تیروئید هستند و کمبود هورمون های T3 و T4 متابولیسم بازال سلولی را پائین آورده، تولید انرژی سلولی کاهش پیدا می کند و در نتیجه سلول دچار ادم می شود. این خود عامل مهمی در بروز بیماری دیابت ایفا می کند که بدون تنظیم آن بیماری دیابت غیر قابل درمان می باشد.
در پاسخ به استرس جسمی و عاطفی ، سطح هورمون های استرس ( گلوکاگون ،اپی نفرین و نوراپی نفرین کورتیزول و هورمون رشد ) در خون بالا می رود. این هورمون ها تولید گلوکز به وسیله کبد را افزایش داده و در مصرف گلوکز به وسیله ی عضلات و بافت های چربی مداخله کرده و به عنوان آنتی انسولین عمل می کنند.
اسیدوز و آلکالوز حالت هایی هستند که در اثر مصرف غذاهای اسیدی یا بازی بوجود می آیند و سیستم اعصاب مرکزی را مختل می کنند. اثر عمده اسیدوز تضعیف سیستم عصبی مرکزی است و باعث مختل شدن سیگنال های نوروهمورال مغزی به سلول های ارگانهای مختلف بدن می شود. بطوریکه اگر PH خون از ۷/۳۶ کمتر شود، سیستم عصبی آنقدر تضعیف می گردد که شخص ابتدا حواس خود را از دست می دهد و به تدریج دچار اغما می شود. بر این اساس، بیمارانی که بر اثر اسیدوز دیابتی ، اسیدوز اوریک و سایر اسیدوزها فوت می کنند، معمولا در حالت اغما در می گذرند. عدم کنترل اسیدوز یا آلکالوز نهایتا روی اعصاب مرکزی اثر می گذارد و این سیستم حیاتی را مختل و انسان را به انواع بیماری های خطرناک مانند بیماری MS ، ALS ، پارکینسون ، دیابت ، آرترید روماتوئید و غیره… دچار می کند. تغذیه نقش اساسی را در تنظیم PH خون (اسیدوز و آلکالوز یعنی (بلغم و صفرا)(سردی و گرمی)) ایفا می کند و تنظیم آن یکی از مهم ترین جنبه های هموستاز (ثابت نگاه داشتن محیط داخلی بدن) است. بنابراین ثابت نگه داشتن PH خون نقش اساسی را در متابولیسم سلولی ایفا می کند، بطوریکه فرم مولکولی پروتئین ها ، آنزیم ها ، غشاء سلولی ، الکترولیت های داخل سلولی و متابولیسم سلولی کاملا وابسته به ثابت نگه داشتن PH خون می باشد و فقط تغییرات مختصری در غلظت یون هیدروژن نسبت به مقدار طبیعی می تواند موجب تغییرات بارز در واکنش های شیمیایی داخل سلول گردد.
بطوریکه ملاحظه می فرمائید ، بیماری دیابت یک بیماری مولتی فاکتوریل می باشد و یک دسته از عامل های متفاوت در بوجود آمدن آن نقش اساسی دارند و با تزریق انسولین و یا با تجویز داروهای ضد دیابت قابل درمان نمی باشد و بر عکس موجب وخیم تر شدن اوضاع بیماری و بوجود آمدن بیماری های دیگر مثل تثلب شرائین ، کوری ، نارسایی کلیه ، زخم دیابت و غیره … خواهد شد.
درمان بیماری دیابت
بنابراین نتیجه می گیریم که تغییرات PH خون، اسیدی یا بازی سلول را یعنی (بلغم یا صفرا) (سردی یا گرمی) ) و پمپ سدیم / پتاسیم   ( تری و خشکی) سلول را تنظیم می کند و با تنظیم این دو سیستم بیماری دیابت و بسیاری دیگر از بیماری های ناعلاج  قابل درمان خواهد بود. برای تنظیم این دو سیستم (یعنی PH خون و پمپ سدیم / پتاسیم) اصلاح تک تک سته ضروریه واجب است که در راس آنها اصلاح تغذیه قرار دارد. تغذیه نقش اساسی را در تنظیم PH خون (اسیدوز و آلکالوز) ایفا می کند و تنظیم آن یکی از مهم ترین جنبه های هموستاز (ثابت نگاه داشتن محیط داخلی بدن) است. برای درمان بیماری دیابت، بایستی شش اصل سته ضروریه یعنی اصلاح هوا ، آب و غذا ، حرکت و سکون ، خواب و بیداری ، احتباس و استفراغ و اعراض نفسانی بیمار صورت پذیرد.
هوایی که در دم و بازدم جابجا می شود مقداری از حرارت اضافی تولید شده را خارج کرده و تعادل حرارت بدن را حفظ می کند. تغییر درجه هوا در اوقات مختلف روز و همچنین در فصول مختلف می تواند تعادل بدن را بهم بزند و رعایت مسائل خاص در شرایط مختلف آب و هوایی در حفظ حرارت بدن و نهایتا سلامتی و بیماری نقش دارد. از دیگر مواردی که تنفس و رساندن هوا به انسان را تحت تأثیر قرار می دهد، حالات درونی انسان است مثلا عصبانیت، ترس و دیگر حالات روانی می تواند تنفس را تحت تأثیر قرار دهد، در این حالات تنفس صحیح می تواند بسیاری از تنش ها و اضطراب ها و علائم آن مانند سردرد، بی حوصلگی و خستگی را از انسان دور نماید.
دستور تنفس طبی در حالت نیمه دراز کشیده، نفس کاملا عمیق بکشید و سینه های خود را از هوای تمیز پر نمایید. به مدت ۵ ثانیه نفس خود را حبس نموده و سپس آرام آرام طی حدود ده ثانیه نفس را بیرون دهید. حدود یک ثانیه مکث نموده و سپس ده بار دستور فوق را تکرار نمایید. آرامش و احساس نشاط بر شما چیره خواهد شد. از این دستور در شرایط تنش روزانه چندین بار می توانید بگیرید حتی در حالات معمولی نیز به آرامش شما کمک خواهد نمود.

اصلاح تغذیه بیمار دیابتی
در اصلاح تغذیه، بیمار دیابتی بایستی بسوی گیاه خواری و خام خواری سوق داده شود و از مصرف غذاهای بلغم ساز ( اسیدی ) خودداری شود. گیاه خواری و خام خواری در بدن موجب آلکالوز و گوشت خواری باعث اسیدوز می شود. در اثر پختن مواد غذایی حدود ۵۰ درصد پروتئین ، ۷۰ تا ۸۰ درصد ویتامین ، مواد معدنی ومواد مغذی آن از بین می رود.  در رژیم غذایی طب جدید، بیماران دیابتی را وادار به صرف ۶ وعده غذا در طول روز می نمایند که این عمل کاملا اشتباه است ، چون قوه مدبره بدن بجای اینکه به اصلاح امور طبییعه بدن بپردازد ، مجبوراست که در طول روز مشغول جذب و دفع مواد زائد غذایی شود. در صورتی که بهترین برنامه غذایی برای بیماران دیابتی ، صرف دو وعده غذای با کیفیت بالا و کمیت پائین در صبحانه و عصرانه و ترک ناهار می باشد.
آداب غذا خوردن
۱ـ تعدیل مقدارغذا
زمانیکه کاملاً اشتهایتان رفع نشده یعنی هنوز کمی میل به غذا دارید دست از غذا بکشید (نخورید) زیرا غذا در معده باز شده و بزودی سیر خواهید شد.
۲ـ مضرترین چیز در بدن داخل کردن غذا به غذای هضم نشده است، مثلاً کسی که سیر است دوباره غذا بخورد که باعث تخمه = سوء‌هاضمه، بطلان هضم می‌شود.
معده خانه همه امراض است و کم خوردن و درست خوردن سرآمد همه داروهاست (المعده بیت کل الهراء و الجمبه رأس کل الدوا)
(جمبه = کم خوردن و درست خوردن) کم خوردن و درست خوردن سرآمد همه داروهاست. تخمه از غذای سنگین و غلیظ و بطئی الهضم ایجاد می‌شود و سبب درد مفاصل، درد روده‌ها، درد کلیه، تنگی نفس و آسم می‌شود. نقرس که ناشی از اوره بالا و مصرف گوشت قرمز است.
تخمه: تولید امراض سوداوی و بلغمی می کند. گاه خود را بشکل تولید سم و یا یبوست یا عفونت نشان می‌دهد.
در تدبیر غذا: مقدار غذا باید در تابستان کم و در زمستان بیشتر و غلیظ باشد. توصیه به ورزش شده؛ حتماً چند قدم بعد از غذا راه بروید. ۳- همیشه لقمه غذا را کوچک برداشته و هر لقمه را بیش از ۴۰ بار بجوید واز آشامیدن آب و یا مایعات دیگر همراه غذا خودداری کنید. همیشه نیم ساعت قبل از غذا و یا دو ونیم ساعت بعداز غذا آب میل کنید. ۴-سعی کنید بیش از یک نوع غذا تناول نکنید و آن را خوب بجوید. بهتر است ابتدا سالاد میل کنید , سپس از غذای موجود در سفره استفاده نمائید. در سالاد خود بهتر است مقداری از جوانه ها مانند جوانه گندم و جوانه ماش استفاده کنید و به جای سس حتما از لیموترش تازه و روغن زیتون بکر استفاده کنید.

تدبیر بعد از غذا
۱ـ اجتناب از حرکت شدید (ورزش) مفسد هضم است.
۲ـ حرکت سبک مثل راه رفتن بعد از غذا مفید هضم است بخصوص در شب.
۳ـ از خوابیدن بعد ازغذا به معنی بخواب رفتن منع شده است.
۴ـ دراز کشیدن اشکال ندارد (خوابش نرود)
۵ـ غذا وقتی به پائین معده برسد (انحدار) با شیره غذایی بهتر آمیخته می‌شود و مفید هضم است.
تنظیم حرکت و سکون : ورزش در حدّی که رنگ و روی انسان، سرخ شود و عرق او در بیاید کفایت می کند؛ بنابراین؛ تمام ورزش های سنگین و حرفه ای، برای سلامتی انسان، مضر هستند. ورزش و نرمش صبحگاهی ، راه پیمایی و در صورت امکان کوه پیمایی را در برنامه آخر هفته خود داشته باشید.
تنظیم خواب وبیداری : علّت نیاز به خواب : بر اثر حرکات آدمی در بیداری و گردش دایمی حرارت غریزی، به تدریج، روح( که لطیف تر از جسم است) و نیز اخلاط بدن، دچار تحلیل می شوند که حاصل آن ضعف قوّت روح، درماندگی، سستی، تباهی اندیشه و رای و … اسـت.( در بیداری طولانی مدّت، جسم نیز به تدریج دچار تحلیل می شود.) بنابراین، انسان نیاز به حالتی دارد که این مشکلات را جبران نماید.
آثار خواب طبیعی: ۱- خواب، حرارت غریزی را به درون بدن می برد و متوقف می کند و مانع از تحلیل آن می شود؛ بنابراین باعث قدرت گرفتن تمام قوای طبیعی بدن می شود. ۲- درونی شدن حرارت غریزی؛ سرد شدن سطح بدن و نیاز به پوشش در خواب را به دنبال دارد. ۳- درونی شدن حرارت غریزی باعث بهتر شدن هضم غذاها و نیز پختن خلط ها و موادّ موجود در بدن می شود. این مساله از سویی سوخت بدن را فراهم و از سویی آن را برای دفع موادّ زاید آمـاده می کند. به عبارت دیگر، خواب، موادّی که آمادگی هضم یا پختن را دارند؛ گرم کرده، آنها را با خون، هم مزاج می کند؛ این گرمی در سراسر بدن پخش می شود و بدن با حرارت غریزی پر می شود.
۴- در خواب، همه استفراغهای بدن( به جز عرق) کم می شوند ولذا قوای بدن، حفظ، و درماندگی از بین می رود. فقط تعریق در خواب زیاد می شود که ناشی از کامل بودن هضم است نه ناشی از استفراغ. تعریق بیش از حدّ در خواب نیز می تواند علل مختلفی داشته باشد که شایعترین آن، پرخوری است.
۵- به علّت تحلیل کمتر و هضم کاملتر، رطوبت بدن در خواب بالا می رود.
۶- بیشترین بهره را از خواب، مغز می برد.
خواب زیاد: خواب اگر از حدّ بیشتر شود؛ اثراتی معکوس خواهد داشت و با احتباس حرارت غریزی، قوّتها را کاسته، نیروی نفسانی را کند و کم احساس و مغز را سنگین می کند. خواب زیاد به ویژه برای افراد سرد مزاج و رطوبتی بسیار مضرّ است چرا که علاوه بر افزایش رطوبت، به علّت کم شدن تحلیل موادّ و احتباس حـرارت غریزی، سـرمـا را نـیـز می افزاید و بـیمـاری هـای ناشی از آنها را زیاد می کند.
بی خوابی : به علّت زیاد بودن تحلیل و استفراغ، حرارت و خشکی بدن زیاد می شود و صفرا غلبه پیدا می کند و به ویژه برای مردم نحیف و خشک مزاج، بسیار مضرّ است.
خواب بامداد: اگر انسان در بامداد و قبل از آن که حرکت یا ورزشی کند یا چیزی بخورد؛ بخوابد؛ به سستی، سردی، ماندگی و خشکی مبتلا خواهد شد.
خواب روز: باعث افزایش بلغم، نزله(ترشّحات پشت حلق)، تباهی چهره، بزرگی طحال، کسالت و کم شدن اشتها خواهد شد.
گرسنه خوابیدن: چون در وقت خواب، حرارت غریزی به سمت داخل میل می کند؛ باید غذایی باشد که آن را هضم نماید در غیر این صورت، به هضم خود بدن خواهد پرداخت که حاصل آن کاهش کلّی قوای بدنی، لاغری و ضعف حرارت غریزی و سردی بدن خواهد بود.
خوابیدن با شکم پر: اگر در وقت خواب، شکم انباشته از غذا باشد و هضم دچار مشکل شود؛ به ویژه در مورد غذاهای دیرهضم و سنگین، بدن دچار سردی خواهد شد. حدود ۳ ساعت قبل از خواب غذا میل کنید.
خواب وبیداری یکی از اصول مهم سته ضروریه است که بدون تنظیم آن اختلات اخلات در بدن بوجود خواهد آمد. خواب معتدل حدود ۶ تا ۸ ساعت، نه سبک ونه سنگین باید باشد. مزاج خواب معتدل گرم و تر است، خواب کوتاه باطن بدن را تر می کند. خواب زیاد باطن بدن را سرد کرده و افزایش تری و سردی و بدنبال آن ایجاد سستی ، کسالت ، سنگینی سر و غیره را سبب می شود. از شب زنده داری ها و از خواب بعداز نماز صبح پرهیز کنید، چون شب زنده داری سودازا و خواب بعداز نماز صبحگاهی اسیدی خون (بلغم) را افزایش می دهد. مزاج بیداری گرم و خشک است ، بیداری به افراط سبب سردی و خشکی بدن می شود. بیداری مانند حرکت است : حرکت دایم باعث برافروختن حرارت غریزی و تحلیل اخلاط غلیظ می شود. ادامه بیداری موجب تحلیل اخلاط لطیف (لطیف ترین قسمت، روح است) و بیداری زیاد باعث تحلیل روح ، تحلیل تمام قوا، سستی، کسالت، تباهی اندیشه، هضم کم تر، ایجاد خشکی در بدن، ایجاد گرسنگی، افزایش زیاد اشتها به دلیل تحلیل مواد.
تنظیم احتباس و اسفراغ : استفراغ از ریشه فراغت می باشد و در طب به معنی آزاد و رها شدن بدن از دست مواد نامتعادل و غیرطبیعی می باشد؛ به عبارت دیگر استفراغ یعنی زدودن سموم و مواد زایدی که در هر یک از مراحل هضم و متابولیسم مواد غذایی ایجاد می شود. اگر فردی غذا به اندازه کافی بخورد ولی دفع مدفوع، ادرار و یا تعریق کافی نداشته باشد دیر یا زود دچار مشکل خواهد شد؛ همچنین اگر فردی غذای کافی بخورد ولی بیش از اندازه دفع مدفوع، ادرار و یا تعریق داشته باشد و به عبارت دیگر استفراغ بیش از اندازه داشته باشد نیز دچار مشکل می شود.
تنظیم احتباس و استفراغ یکی از مهم ترین اصول سته ضروریه است که بنظر بنده بدون تنظیم آن هیج بیماریی قابل درمان نخواهد بود و بی جهت نیست که در طب سنتی از یبوست بعنوان (ام المراض) یعنی مادر تمام بیماری ها یاد شده است. انسان سالم به تعداد هر وعده غذا، بایستی یکبار اجابت مزاج یعنی روزی حداقل سه بار اجابت مزاج داشته باشد، و بدون تنظیم یبوست بیماری دیابت غیر قابل درمان می باشد. اکثر بیماران دیابتی بنده دچار یبوست بوده و اظهار می داشتند که هفته ای یک تا دو بار می توانند(آن هم با مشکل) اجابت مزاج داشته باشند. با تنظیم یبوست نه تنها بیماری دیابت بلکه تعدادی از بیماران بنده که دچار نارسایی کلیه نیز شده بودند، درمان گشته و بنده پرونده و فیلم تعدادی از آنها را در سایت خود قرار داده ام.
تنظیم اعراض نفسانی : حالات روحی و روانی مانند خشم، نگرانی، غم، خجالت و ترس نیز مانند بقیه اعمال طبیعی بدن، جزء اعمال طبیعی بدن می باشند و بروز هر یک از این حالات موجب تعادل در مزاج اصلی انسان می گردد و سلامتی و سعادت بشر را به ارمغان می آورد. افزایش و کاهش این حالات که مستقیم و غیرمستقیم روی متابولیسم، گردش خون، تنفس، ترشحات دستگاه گوارش و غدد داخلی و عضلات تاثیر دارند می توانند معضلات و مشکلات پیچیده جسم و روان را برای انسان به وجود بیاورند. بنابر اصل استفراغ نباید با بروز طبیعی و منطقی این حالات روانی مقابله نمود و البته افراط و تفریط در این حالات روانی نیز پسندیده نمی باشد.
از استرس ، تنش زیاد و حرص و جوش خوردن حتما خوداری نمائید ، چون در این مواقع ترشح هورمون های استرس مثل گلوکاگون ،اپی نفرین و نوراپی نفرین ، کورتیزول و هورمون رشد بعنوان آنتی انسولین عمل کرده و موجب افزایش قند خون می شوند.
اعراض نفسانی شامل: خشم ، شادی و لذت ، امید ، عشق و فراغ ،غم ، ترس ، خجالت ، اندیشه کارهای مهم.                                                                                                                                             تاثیر اعراض نفسانی در بدن : اعرض نفسانی موجب تغییر مزاج اخلاط و در نتیجه تغییر مزاج اندام ها ، تغییر مزاج روح و در نتیجه تغییر افعال در بدن می شود. تاثیر اعراض نفسانی در بدن، قوی تر از اثر طعام و شراب، خواب و بیداری و حرکت و سکون است ، و موجب تغییر سریع در مزاج انسان می شود.

 

اثرات ضد دیابتی گیاهان قرآنی

مقدمه

تمام گیاهان افریده و نشانه ی عظمت خداوند هستند. گیاهانی که نام انها در قرآن آمده است هم از نظر خواص و کاربرد و هم از نظر وقایع و رویدادهایی که همراه نام آنها ذکر گردیده اهمیت ویژه ای دارند [۱]. قرآن صرفا یک کتاب پزشکی، نجوم یا کشاورزی نیست، بلکه یک کتاب انسان ساز است که هدف از نزول آن هدایت بشر به سوی کمال است. لذا چنان چه در آن بحثی از علوم گوناگون آورده شده در بیشتر موارد به تناسب موضوع های اخلاقی و تربیتی بوده است [۲]. با این حال، گیاهانی که نام آنها به کلام الهی راه یافته اند باید از سوی محققان علوم زیستی مورد توجه خاص قرار گیرند. این گیاهان عبارتند از: انگور، انار، انجیر، زیتون، سیر، پیاز، عدس، منّ (ترنجبین)، گز، نخل، سدر، درخت مسواک، حنا، زنجبیل، خیار، اقاقیا، کدو، خردل، ریحان، زقّوم و ضریع

استفاده از گیاهان دارویی قدمتی همپای بشر داشته و برای مدت طولانی یکی از مهمترین ابزارهای انسان برای غلبه بر بیماری بوده است. پس از ظهور پزشکی نوین و استفاده گسترده از داروهای شیمیایی گرایش مردم برخی کشورها به گیاهان دارویی کاهش یافت. اما اکنون پس از حدود یک قرن از حاکمیت مطلق پزشکی نوین مجددا طب گیاهی قد برافراشته و استقبال بشر به آن رو به افزایش است. عوارض جانبی فراوان داروهای شیمیایی و ناتوانی پزشکی کلاسیک در درمان بیماری های مزمن نظیر آسم، دیابت، روماتیسم و فشارخون از جمله دلایل گرایش مردم به این گیاهان محسوب می شود. سازمان جهانی بهداشت نیز علیرغم تمرکز بر گسترش پزشکی نوین همواره از طب سنتی و استفاده علمی از گیاهان دارویی حمایت نموده و در این ارتباط کتب و مقالات متعددی را منتشر کرده است [۳].

دیابت یک بیماری شایع در جهان است که بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت اکنون حدود ۴۰۰ میلیون نفر در دنیا به آن مبتلا هستند. عوارض متعددی نظیر آسیب های کلیوی، اختلالات بینایی و نارسایی قلبی در نتیجه ی دیابت ایجاد می شوند [۴]. در حال حاضر انسولین و دارهای کاهنده ی قند خون خوراکی برای درمان دیابت استفاده می شوند [۵]. استفاده از این داروها اگرچه اثرات نسبتا مفیدی در رابطه با کاهش قند خون دارند اما می توانند به بیمار عوارضی نظیر شوک هیپوگلیسمی (کاهش شدید قند خون)، افزایش وزن، اختلالات کبدی و اسیدوز متابولیک را تحمیل کنند [۳]. بنابراین نیاز به یافتن ترکیبات موثرتر با عوارض جانبی کمتر اجتناب ناپذیر بوده و استفاده از داروهای جایگزین از جمله داروهای گیاهی مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله گیاهانی که نام آنها در قرآن ذکر شده است و شواهد علمی کافی برای اثر بخشی آنها در دیابت وجود دارد معرفی می شوند.

الف- انار

انار با نام علمی Punica granatumاز گیاهان خانواده Punicaceae است. برخی از ترکیبات موجود در آب انار عبارتند از: آنتوسیانین ها (Anthocyanins)، گلوکز، ویتامین C، اسید الاجیک (Ellagic acid)، اسید گالیک، اسید کافئیک، کاتچین (Catechin)، کرستین (Quercetin)، روتین (Rutin)، مواد معدنی متعدد (به ویژه آهن) و اسید های آمینه [۶]. بر اساس نتایج تحقیقاتی که در زیر ارائه شده آب انار و عصاره گل های آن برای کنترل دیابت مفید است.

اثرات انار بر دیابت:عصاره های مختلف گل و میوه انار موجب کاهش قند، تری گلیسرید، کلسترول تام، LDL و VLDL در خون حیوانات دیابتی شده است [۱۰-۷]. در مطالعات انجام گرفته روی انسان، آب انار بیشتر از آنکه بر قند خون تاثیر داشته باشد موجب کاهش چربی خون، پایین آمدن فشار خون و افزایش اثرات آنتی اکسیدانی شده است [۱۳-۱۱]. بنابراین خوردن انار می تواند از شدت عوارض بیماری دیابت بکاهد.

مکانیسم اثر انار در دیابت: (۱) افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بدن [۷،۱۱]. (۲) تحریک ورود گلوکز به سلول ها [۷]. (۳) تحریک فعالیت peroxisome proliferators-activated receptor (PPARγ) در بافت ها [۱۵،۱۴،۷]. PPARγ گروهی از فاکتور های رونویسی از ژن ها هستند که در اعمالی نظیر جذب اسید های چرب و ذخیره آنها، سوخت و ساز گلوکز و فرآیند های التهابی نقش دارند. (۸) کاهش فعالیت آنزیم آلفا گلوکوزیداز و بنابراین مهار جذب گلوکز از روده [۹].

روش مصرف انار: مصرف روزانه آب انار ۵۰ میلی لیتر، پودر میوه ۸-۴ گرم و در مورد گل انار ۵-۴ گرم می باشد [۱۶].

مصرف انار در بارداری و شیردهی: در مورد عوارض احتمالی مصرف میوه یا گل انار در بارداری و شیردهی مستندات علمی وجود ندارد.

تداخلات دارویی انار: اطلاعات زیادی در مورد تداخلات دارویی انار وجود ندارد. گروهی از محققین در موش های صحرایی نشان داده اند که آب انار فارماکوکینتیک (اثراتی که بدن بر یک دارو اعمال می کند) کاربامازپین را مهار می کند [۶].

مروری بر مطالعات انجام شده: در مطالعاتی که بر روی موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شده عصاره الکلی گل انار با مقدار ۵۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن توانسته است میزان قند خون غیر ناشتا را کاهش دهد. عصاره فوق به صورت خوراکی روزی یک بار تجویز شده بود. در یک مطالعه طول درمان ۲ هفته و در مطالعه دیگر مدت تجویز عصاره فوق ۶ هفته بود. در هر دو حالت اثر کاهندگی قند خون تنها در حیوانات دیابتی غیر ناشتا ایجاد گردید و در موش های دیابتی ناشتا و یا موش های نرمال قند خون کاهش نیافت [۷،۹]. با مطالعه بیشتر مشخص گردید که عصاره فوق آنزیم آلفا گلوکوزیداز را مهار می کند که این می تواند مکانیسمی برای جلوگیری از افزایش بیش از حد قند خون متعاقب خوردن مواد قندی باشد [۹]. همچنین عصاره فوق توانست در بافت قلب میزان PPAR-γو پروتئین انتقال دهنده گلوکز به نام GLUT4(Glucose transporter 4) را افزایش دهد که معنای آن افزایش اثرات انسولین است [۷]. GLUT4 یک پروتئین سلولی است که گلوکز را از خارج به داخل سلول وارد می کند. عصاره آبی گل انار نیز اثرات ضد دیابتی ایجاد می کند. در یک مطالعه، مقادیر ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن از این عصاره برای ۲۱ روز به موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین خورانده شد. این درمان سبب کاهش قند، تری گلیسرید، کلسترول تام، LDL و VLDL در خون حیوانات شد. از سوی دیگر میزان شاخص های آنتی اکسیدان خون از جمله آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز (Glutathione peroxidase)، گلوتاتیون ردوکتاز  و سوپر اکسید دسموتاز افزایش یافت [۸]. اثر پایین آورندگی قند خون گل انار در مطالعه Jafri و همکارانش نیز مشاهده شده است. در این مطالعه عصاره آبی – الکلی گل انار با مقادیر ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به موش های صحرایی دیابتی شده با آلوکسان و غیر دیابتی خورانده شد. عصاره فوق به ویژه با مقدار ۴۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن توانست از افزایش شدید قند خون متعاقب خوردن گلوکز جلوگیری نماید. این اثر هم در موش های صحرایی نرمال و هم دیابتی مشاهده شد [۱۰].محققان گزارش کرده اند که عصاره گل انار می تواند سبب بهبود اختلال کبد چرب در حیوانات دیابتی شود. بر اساس مطالعه ایی که توسط Xu و همکارانش بر روی موش های صحرایی مبتلا به چاقی و دیابت صورت گرفته است، مقدار۵۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن (خوراکی به مدت ۶ هفته) سبب کاهش محتوی تری گلیسرید کبد می شود. همزمان با این اثر، افزایش بیان ژن PPAR-γ در کبد ایجاد شد که بیانگر بهبود فرآیندهای درگیر در سوخت و ساز اسید های چرب است [۱۵].در مطالعات انسانی نیز اثرات آنتی اکسیدانی آب انار مشاهده شده است. در مطالعه ایی که توسط Rosenblat و همکارانش انجام شده است به بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ روزانه ۵۰ میلی لیتر آب انار به مدت ۳ ماه داده شد. این درمان موجب اثرات آنتی اکسیدانی از جمله کاهش لیپید پراکسیدازها (Lipid peroxidases) و افزایش گروه های تیول در سرم گردید. با این حال در این بیماران قند، کلسترول و تری گلیسرید خون تحت تاثیر آب انار قرار نگرفت [۱۱]. در مطالعه ای که توسط اسماعیل زاده و همکارانش انجام گردید به ۲۲ بیمار دیابتی به مدت ۸ هفته روزانه ۴۰ گرم پودر میوه انار داده شد. در پایان این مدت کاهش قابل توجهی در میزان کلسترول تام و LDL خون ایجاد شد [۱۲]. از جمله اثرات مفید دیگر آب انار کاهش فشار خون در افراد دیابتی است. این اثر در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که به مدت ۶ هفته روزانه ۲۰۰ میلی لیتر آب انار می خوردند گزارش شده است [۱۳].

ب- زیتون

زیتون درخچه ای است از گیاهان خانواده Oleaceae با برگ های سبز دائمی که در شرایط مساعد می تواند بیش از هزار سال عمر کند. برگ درخت زیتون دارای مواد قندی، مواد رزینی، موم، کلروفیل، تانن، ساپونین ها، اسید گالیک، مانیت و سه نوع الکل به نام های اولئاس ترول (Oleasterol)، اولئاس ترانول (Oleastranol) و همواولئاس ترانول (Homo-oleastranol) می باشد [۱۷]. همچنین ترکیباتی نظیر اولروپین (Oleuropein)، هیدروکسی تیروزول (Hydroxytyrosol) و اولروپئوزید (Oleuropeoside) در برگ زیتون شناسایی شده اند [۱۹،۱۸]. بر اساس نتایج مطالعاتی که در زیر آورده شده است موثرترین بخش گیاه برای دیابت برگ های آن می باشد.

اثرات زیتون بر دیابت:در مطالعات بر روی حیوانات دیابتی مشخص شده است که برگ زیتون علاوه بر کاهش قند و چربی خون [۲۴-۲۰] قادر است میزان آنزیم های کبدی AST و ALT را کاهش دهد که بیانگر اثر محافظتی بر کبد است [۲۵،۲۰]. این گیاه همچنین از پیشرفت دیابت نوع ۱ با منشاء خود ایمنی جلوگیری می نماید [۲۶]. در حیوانات دیابتی اثرات برگ زیتون روی شاخص هایی نظیر قند و چربی با اثرات ایجاد شده توسط گلیبن کلامید قابل مقایسه است [۲۰].

مکانیسم اثر زیتون در دیابت: علت اصلی اثر ضد دیابتی برگ زیتون خاصیت آنتی اکسیدانی ترکیبات موجود در آن است که از بروز یا پیشرفت عوارض دیابت جلوگیری می کند [۲۱]. اخیرا پیشنهاد شده است که برگ زیتون سبب افزایش ترشح انسولین از سلول های بتا نیز می شود [۲۷].

روش مصرف زیتون: مقدار ۸-۷ گرم از برگ خشک شده زیتون در ۱۵۰ میلی لیتر آب داغ ریخته شود و روزانه ۳ بار مصرف گردد [۲۸]. بر اساس کتب طب سنتی پس از ۱۵ روز مصرف برگ زیتون، باید ۸ روز از خوردن آن اجتناب نمود و مجددا در صورت لزوم به مصرف آن ادامه داد [۱۷].

مصرف در بارداری و شیردهی: به علت نبود مستندات علمی بهتر است در مصرف آن احتیاط شود [۲۸].

تداخلات دارویی: در مورد تداخلات دارویی برگ زیتون مستندات علمی کافی وجود ندارد. انتظار می رود که مصرف همزمان این گیاه با سایر داروهای ضد دیابت مانند انسولین و گلیبن کلامید قند خون را بیش از اندازه کاهش دهد [۳].

مروری بر مطالعات انجام شده: گروهی از محققان موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین را تحت درمان با برگ زیتون قرار دادند و مشخص گردید که میزان اوره، کلسترول و آنزیم های کبدی AST و ALTدر خون این حیوانات کاهش می یابد. اما در این مطالعه برگ زیتون نتوانست قند خون موش ها را کاهش دهد [۲۵]. با این حال تاثیر برگ زیتون بر قند خون در سایر مطالعات به خوبی تایید شده است. به عنوان مثال کمیلی و همکارانش عصاره آبی برگ زیتون را با مقدار ۷۵۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به مدت ۴ هفته به موش های صحرایی دیابتی خوراندند. این درمان سبب کاهش معنی دار قند خون در این حیوانات شد. در این مطالعه همچنین میزان کلسترول و تری گلیسرید خون موش های دیابتی کاهش یافت [۲۴]. در مطالعه ایی که توسط عیدی و همکارانش انجام گردید عصاره الکلی برگ زیتون با مقادیر ۱/۰، ۲۵/۰ و ۵/۰ گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به موش های صحرایی نرمال و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین خورانده شد. تجویز این عصاره به مدت ۱۴ روز سبب کاهش قابل توجهی در میزان قند، تری گلیسرید، اوره، اسید اوریک، کراتینین و کلسترول تام خون موش های صحرایی دیابتی گردید. همچنین میزان AST و ALT را در خون این حیوانات کاهش و میزان انسولین را افزایش داد. اثرات فوق در موش های صحرایی نرمال ایجاد نگردید. جالب اینکه در موش های صحرایی دیابتی اثرات برگ زیتون بر شاخص های فوق قوی تر از اثرات ایجاد شده با گلیبن کلامید بود [۲۰]. اثر برگ زیتون بر قند خون توسط Gonzalez و همکارانش نیز گزارش شده است. وی ترکیبی به نام اولروپئوزید را از برگ زیتون جداسازی نمود و مشاهده کرد که این ترکیب با مقدار ۱۶ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن می تواند قند خون موش های صحرایی نرمال و دیابتی شده با آلوکسان را کاهش دهد [۱۹]. ترکیب فعال دیگری که در برگ زیتون شناسایی شده است اولروپین نام دارد. در مطالعه ایی که اخیرا انجام گردید ۲۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن از این ترکیب به مدت ۱۶ هفته به خرگوش های دیابتی شده با آلوکسان خورانده شد. این تجویز علاوه بر این که از میزان قند خون خرگوش های دیابتی کاست مانع کاهش وزن ناشی از دیابت در این حیوانات گردید. همچنین مشخص شد که اولروپین دارای فعالیت آنتی اکسیدانی است چرا که توانست میزان مالون دی آلدئید (Malondialdehyde) گلبول قرمز را که یکی از شاخص های حالت اکسیداتیو است در خون خرگوش های دیابتی کاهش دهد [۲۱]. فعالیت آنتی اکسیدانی اولروپین در مورد موش های صحرایی دیابتی شده با آلوکسان نیز گزارش شده است. گروهی از محققین هیدروکسی تیروزول و اولروپین به دست آمده از برگ زیتون را برای ۴ هفته به این موش ها تجویز کردند و مشاهده نمودند که علاوه بر کاهش دادن قند و چربی خون فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان را بهبود می بخشد [۲۲]. اخیرا Sato و همکارانش نشان دادند که اسید اولروپین موجود در برگ زیتون را نیز می توان به لیست مواد موثره این گیاه در مورد دیابت اضافه نمود. این ماده توانست قند خون و میزان انسولین را در موش های تغذیه شده با رژیم غذایی پر چرب کاهش دهد. رژیم غذایی فوق سبب مقاومت به انسولین در حیوان می شود و اثرات اسید اولروپین بیانگر بهتر شدن وضعیت متابولیکی و افزایش تحمل گلوکز در این حیوانات است [۲۳]. یکی از مکانیسم های پیشنهاد شده برای کاهش قند خون ایجاد شده با برگ زیتون افزایش ترشح انسولین از سلول های بتا است. محققان کشورمان نشان داده اند که غلظت ۰۵/۰ میلی گرم در میلی لیتر از عصاره متانولی تام برگ زیتون سبب افزایش ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس لوزالمعده جدا شده از موش های صحرایی می شود [۲۷]. برگ زیتون علاوه بر بهبود وضعیت متابولیک بدن از آسیب بافتی ناشی از دیابت نیز جلوگیری می کند. در مطالعه Poudyal و همکارانش، با خوراندن رژیم غنی از چربی و فروکتوز (به مدت ۱۶ هفته) در موش های صحرایی سندرم متابولیک القاء گردید. این حیوانات به علائمی نظیر تجمع چربی در کبد، رسوب کلاژن در کبد و قلب، سفتی بافت قلب، و افزایش شاخص های حالت اکسیداتیو (نظیر غلظت اسید اوریک و مالون دی آلدئید خون) دچار شدند. اما در یک گروه از حیوانات فوق که از هفته هشتم به غذای آنها برگ زیتون اضافه شده بود از پیشرفت عوارض فوق به طور قابل ملاحظه ایی کاسته شد [۲۹]. اخیرا گزارش شده است که عصاره برگ زیتون ممکن است از پیشرفت دیابت نوع ۱ با منشاء خود ایمنی نیز جلوگیری نماید [۲۶].

ج- سیر

این گیاه متعلق به خانواده آلیاسه (Alliaceae) و نام علمی آن Allium sativum می باشد. قسمت پیاز مانند سیر دارای آلیئین (Alliin) و محصولات حاصل از تجزیه آن مثل آلیسین (Allicin)، پلی سولفیدها، آجون ها (Ajoenes)، مرکاپتان ها (Mercaptanes)، تیوگلیکوزیدها (Thioglycosides)، تیوسولفینات ها (Thiosulfinates) و آدنوزین است. ویتامین هایی نظیر تیامین، ریبوفلاوین، اسید نیکوتینیک و ویتامین C نیز در این گیاه موجود است [۳۰،۳۱].

اثرات سیر بر دیابت:با مطالعه روی حیوانات دیابتی مشخص شده است که سیر می تواند قند و چربی های خون نظیر کلسترول و تری گلیسرید را کاهش دهد [۳۶-۳۲]. همچنین عملکرد عروق قلب و آئورت را بهبود می بخشد [۳۷،۳۸] و از عوارض دیابت منجمله نارسایی کلیه ها جلوگیری می کند [۳۶].

مکانیسم اثر سیر در دیابت:(۱) سیر با اثر شناخته شده خود یعنی کاهش چربی خون از خطر بروز تصلب شرایین در افراد دیابتی می کاهد [۳۷،۳۸]. (۲) کاهش قند خون احتمالا از طریق تغییر فعالیت آنزیم های کبد از جمله مهار آنزیم “گلوکز ۶- فسفاتاز”  اعمال می شود. این آنزیم در سلول کبدی سبب جدا شدن عامل فسفات از مولکول گلوکز می شود و به این ترتیب گلوکز می تواند از سلول خارج و وارد خون شود [۳۳]. (۳۲) این گیاه توان آنتی اکسیدانی بافت ها از جمله کبد و کلیه ها را افزایش می دهد و لذا از ایجاد عوارضی نظیر نارسایی کلیه جلوگیری می کند [۳۵،۳۴].

روش مصرف سیر: از سیر خشک شده ۴-۲ گرم سه بار در روز می توان استفاده نمود. در مورد سیر تازه مقدار پیشنهادی ۴ گرم در روز است [۳۹].

مصرف در بارداری و شیردهی: گزارش شده است که مصرف سیر سبب تغییر بوی شیر مادر می شود و در مکیدن نوزاد تغییر رفتار ایجاد می کند [۳۹] و حتی ممکن است در کودک ایجاد قولنج نماید [۳۰].

تداخلات دارویی سیر: (۱) اثر داروهای کاهنده فشار خون را تشدید می کند. (۲) در صورتی که همراه با آسپرین و داروهای ضد انعقاد نظیر وارفارین و هپارین استفاده شود سبب افزایش شاخص  INR (International normalized ratio) و افزایش احتمال خونریزی می شود. بنابراین توصیه می شود بیمار حداقل ۷ روز قبل از هر گونه عمل جراحی مصرف گیاه را قطع کند. ممکن است با وجود اثراتی که بر روند انعقاد می گذارد میزان PT تغییر نکند. شاخص INR معیاری برای سنجش تمایل خون به لخته شدن است و از روی میزان PT (Prothrombin time) محاسبه می شود. PT یعنی زمانی که طول می کشد تا پلاسما پس از اضافه کردن “فاکتور بافتی” منعقد گردد. افزایش INR بیانگر این است که قدرت انعقادی خون کاهش یافته و احتمال خونریزی مطرح است. (۳) سیر موجب تشدید اثرات داروهای پایین آورنده کلسترول و قند خون می شود. (۴) مصرف همزمان سیر با داروی ساکیناویر Saquinavir (نوعی داروی ضد ویروس) غلظت سرمی این دارو را کاهش می دهد. (۵) در افراد حساس احتمال بروز واکنش های آلرژیک نظیر درماتیت تماسی، پمفیگوس (نوعی بیماری خود ایمنی که پوست و مخاط را مبتلا می کند)، آنژیو ادما (Angioedema) و حتی آنافیلاکسی وجود دارد [۴۱،۴۰].

مروری بر مطالعات انجام شده: در مطالعه ایی که توسط El-Demerdash و همکارانش انجام شد ابتدا موش های صحرایی را با آلوکسان دیابتی نمودند. این بیماری سبب افزایش قند، اوره، کراتینین و بیلیروبین در خون این حیوانات شد. همچنین، آلوکسان سبب آسیب بافت های بدن نظیر کبد و کلیه گردید و بنابراین میزان آنزیم های AST، ALT، لاکتات دهیدروژناز ، آلکالین فسفاتاز و اسید فسفاتاز را در خون موش ها افزایش و فعالیت این آنزیم ها را در کبد حیوانات کاهش داد. سپس به این حیوانات دیابتی به مدت ۴ هفته از شیرابه سیر به مقدار ۴/۰ گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن خورانده شد. این تجویز سبب شد تا تغییرات ذکر شده در بالا به حد نرمال برگردد. به این ترتیب می توان گفت که سیر توانسته است آسیب های کبدی و کلیوی ایجاد شده در اثر دیابت را بهبود دهد [۳۴]. در مطالعه دیگری عیدی و همکارانش اثرات عصاره الکلی سیر بر موش های صحرایی سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین را بررسی کردند. به این منظور عصاره مذکور برای ۱۴ روز به طور خوراکی با مقادیر ۱/۰، ۲۵/۰ و ۵/۰ گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. پس از این مدت مشاهده شد که در مقادیر ۲۵/۰ و ۵/۰ عصاره سبب کاهش قند و افزایش انسولین در خون حیوانات دیابتی (و نه سالم) می شود. همچنین، عصاره مورد نظر توانست میزان کلسترول، تری گلیسرید، اوره، اسید اوریک، کراتینین و آنزیم های کبدی AST و ALT را در خون حیوانات دیابتی کاهش دهد. اثرات ایجاد شده توسط این عصاره حتی قوی تر از اثرات ایجاد شده با گلیبن کلامید بود [۳۲]. نتایج مشابهی توسط Sheela و همکارانش در مورد یک جزء فعال سیر به نام اس – آلیل سیستئین (S-allyl cysteine) گزارش شده است. این ماده که پیش ساز آلیسین و روغن سیر است با مقدار ۲۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به موش های صحرایی دیابتی شده با آلوکسان تجویز شد. این درمان سبب کاهش غلظت قند و چربی های خون گردید. همچنین تحت تاثیر این عصاره فعالیت آنزیم های LDH، ALP، ACP و گلوکز ۶ – فسفاتاز کبدی کاهش یافت [۳۳]. دیابت یکی از علل افزایش دهنده خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی است. در مطالعه ایی که توسط بلوچ نژاد و همکارانش انجام شد عصاره آبی سیر توانست عملکرد عروق را در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بهبود دهد. در این تحقیق عصاره آبی سیر با مقدار۱۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به طور روزانه به این حیوانات دیابتی خورانده شد. پس از ۸ هفته از شروع درمان پاسخ دهی آئورت سینه ایی به عوامل منقبض و متسع کننده عروق بررسی شد. دیابت سبب افزایش پاسخ انقباضی به داروی فنیل افرین گردید و اتساع ناشی از استیل کولین را مختل نمود. درمان با عصاره سیر توانست این اختلالات را بهبود دهد [۳۷]. به نظر می رسد که این گیاه اثرات قلبی عروقی خود را از طریق بهبود ساختار میکروسکوپی عروق اعمال می کند. در یک مطالعه، عصاره سیر به مدت ۱۶ هفته با مقدار ۱۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین خورانده شد. این عصاره یک اثر ضد تصلب شرایین در دیواره شریان کرونر قلب ایجاد نمود [۳۸]. نارسایی کلیوی یکی از عوارض خطرناک دیابت است. گروهی از محققان تاثیر سیر را بر ساختار میکروسکوپی کلیه های موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی نمودند. به این منظور عصاره سیر خام را به مدت ۷ هفته به طور داخل صفاقی (با مقدار ۵۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) به این حیوانات تزریق کردند. آنها دریافتند که این درمان علاوه بر این که قند خون را پایین می آورد، موجب کاهش تغییرات ناخواسته در ساختار گلومرول ها و سلول های کلیه می شود [۳۶]. از آنجائی که رادیکال های آزاد اکسیژن در شکل گیری بسیاری از عوارض دیابت نقش دارند، ممکن است حداقل بخشی از اثرات مفید سیر به علت اثرات آنتی اکسیدانی آن باشد. این احتمال توسط محققین بررسی شده و درمان با سیر توانسته است فعالیت آنتی اکسیدانی خون، کبد و کلیه ها را افزایش دهد [۳۵،۳۴].

د‌-     پیاز

پیاز با نام علمی Allium cepaغنی از ترکیبات فلاونوئیدی به ویژه فلاونول ها (Flavonols)، دی هیدروفلاونول ها (Dihydroflavonol) و آنتوسیانین ها است [۱۳]. گزارش شده است که اضافه کردن پیاز به غذای حیوانات دیابتی سبب کاهش قند، کلسترول، تری گلیسرید و آنزیم های کبدی (AST، ALT و LDH) خون می شود. همچنین با ایجاد اثرات آنتی اکسیدانی موجب حفاظت از بافت ها در برابر آسیب ناشی از دیابت می گردد [۴۵-۴۲].

یک دیدگاه نوشته شده است! می توانید دیدگاه خود را بنویسید

  1. مسعود گفت:

    منظور شما از cnc همان cns است

دیدگاه خود را به ما بگویید.